از آشنا ئيتان خوشوقتم. وقتي شروع کردم به ديدن و خواندن مطالبتان و به "تاوان" رسيدم بفکر فرو رفتم و ميل دارم نظري بدهم. بايد به بخشيد که رک و راست مينويسم.
ميگوئيد: ".. اين زندگي ما همش دوساعته، دوساعت که اين حرفارو نداره خوب يا بد ميگذره...پس چرا اين دوساعت زندگي نکنيم؟خوب نباشيم؟"
قبول داريد که اين شاعرانه است؟ و اصطلاح "دو ساعت" هم يک چيز سمبوليک است و نميشود آنرا مبناي بحث جدي قرار داد.
بعد ميگوئيد:
"همه مون ميدونيم خوب بودن بهتر از بد بودنه اما بايد برا خوب بودن تاوان داد آره تاوان.."
اگر منظور شما از تاوان دادن اينست که ما بايد از حق خود بگذريم تا براي ديگران خوب باشيم . . . گفتنش آسان است!! ما آدميزاد طبق قانون تکامل در وحله اول تمايل به حفظ بقاي خود داريم تا ديگران.